Jólaminningar

Magnað hversu margar og sterkar minningar tengjast jólunum.

Hér er ein.

Veit ekki hversu gömul ég var, grunar að ég hafi verið á þriðja ári. Sit á tandurhreinu eldhúsgólfinu, einhver af systkinum mínum sitja við eldhúsborðið, það er mikið í gangi, mikið af pappír, skrjáfi og skrafi.  Einhver, ég held Þröstur, réttir mér skopparakringlu. Einhver segir: "Hvað ertu að gera, hún á að fá þetta í jólagjöf".  "Skiptir engu máli, hún er svo lítil". Ég leik mér um stund að skopparakringlunni.  Ekkert mál að skila henni svo til baka, ég veit ég á að fá hana í jólagjöf

Ályktun 1:  Smábörn eru ekki eins vitlaus og við höldum.

Ályktun 2:  Ég verð aldrei eins góð húsmóðir og mamma mín (eldhúsgólfið mitt er ALDREI tandurhreint).

 

Athugasemdir

[Jóna Á. Gísladóttir, 25.12.2007 kl. 22:08]

afhverju er ég að fatta núna að þú sért til? Held við hljótum að vera skyldar

[Guðrún Jónsdóttir, 28.12.2007 kl. 23:21]

Heh, var að sjá þetta núna Jóna!  Já. Ég er viss um að við erum andlega skyldar. Finnst að ég eigi að þekkja þig.