Ég er að velta fyrir mér.....

... ef sonur minn fer nú að sýna erfiða hegðun sem rekja má til fötlunar hans, getur Grunnskóli Vestmannaeyja ákveðið að hann eigi ekki lengur rétt á skólavist þar, heldur eigi hann að fara í sérskóla?  Á ég þá að senda hann með Herjólfi á morgnana og hann kemur til baka kl. 23.00 á kvöldin eða yrði fjölskyldan flutt nauðungarflutningi á höfuðborgarsvæðið?

 

Nei var bara svona að velta því fyrir mér hvað gæti verið framundan..... hvar liggja mörkin?

Bærinn gat neitað stúlku um skólavist

Athugasemdir

[Auður Finnbogadóttir (IP-tala skráð) 14.12.2007 kl. 20:30]

Já hvernig sný ég mér, þar sem við búum í Bolungarvík, Ekki það að flugsamgöngur séu til fyrirmyndar frá Ísafirði til Reykjavíkur svo ég geti sent hann í Öskjuhlíðarskóla.

Þetta er bara fáranlegur dómur og er fordæmisgefandi fyrir fordómafull sveitafélög sem ekki hafa vilja til að sinna fötluðum börnum og þykir það dýrt.

Stelpan verður að áfría til mannréttindadómstólsins í strassburg.

kv. Auður sem á fatlaðan son. 

[Ásta Hrönn , 14.12.2007 kl. 20:37]

Jæja krakkar mínir. Nú skulum við aðeins róa okkur í ofsaviðbrögðunum. ALLIR eiga jafnan rétt til náms við hæfi. Þessari stúlku hentar betur að vera í skóla með sérúræði þar sem hún fær sérhæfða aðstoð og þá athygli sem hún þarfnast. Á hún ekki rétt á því? Hin börnin í skólanum sem foreldrar hennar heimta að hún fái að stunda eiga rétt á að fá einhverja athygli á meðan kennslu stendur. Með einstakling sem þarf svona mikla athygli minnkar athyglin sem er eftir fyrir hina í bekknum. Á stórReykjarvíkursvæðinu eru önnur úrræði sem henta þessari stúlku betur, á hún þá ekki rétt á að ganga í þann skóla? Úti á landi þar sem svona sérskólar eru ekki til taks þá er ekki annað hægt en að allir séu saman í skóla. Yfirleitt er það líka auðveldara þar sem nemendur eru færri.  Vona að ég hafi gert mig skiljanlega í þessari færlsu. Meginatriðið er allavega þetta : Á stað þar sem úrræði eru betri heldur en þau sem eru í local grunnskólanum á barnið þá ekki rétt á því að nýta sér það úrræði?

kveðja,

[Guðrún Jónsdóttir, 15.12.2007 kl. 09:22]

Ég hef engar forsendur til að meta þetta einstaka mál, hvað þá að bregðast við því með "ofsaviðbrögðum" Veit ekkert um hvað hefur t.d. farið foreldrum og sérfræðingum á milli.

Ég var einfaldlega að velta fyrir mér fordæmsgildinu.  Þegar búið er að úrskurða að skólum beri ekki endilega að veita öllum skólavist er hægðarleikur fyrir hvaða skólayfirvöld sem er - ef þau vildu - að koma málum þannig fyrir að ekki yrði tekið á hegðunarvandamálum heldur jafnvel ýtt undir þau, þannig að smám saman yrði barninu ekki vært í skólanum. 

Ef barnið mitt væri ekki í frábærum skóla með frábæran kennara og með skilningsrík skólayfirvöld gætu hæglega komið upp þær aðstæður að hann myndi ekki þrífast í bekknum - og það gæti allt eins litið út fyrir að vera barninu "að kenna".  Til að fötluð börn nái að aðlagast og líða vel í skólanum þarf mikinn vilja og vinnu hjá foreldrum og skólayfirvöldum. Ef viljann skortir er fátt eftir.  Mér sýnist þessi dómur gefa viljalausum skólayfirvöldum vopn í hendur. Alveg sama hvort þeir eru á höfuðborgarsvæðinu eða landsbyggðinni.

Fordómarnir eru enn gífurlegir í garð fatlaðra, eins og best sést á sumum athugasemdum á moggabloggi (er ekki að vísa til þín Ásta Hrönn).

[Ásta (ókunn) (IP-tala skráð) 15.12.2007 kl. 15:45]

Tek heilsuhugar undir orð nöfnu minnar, þetta mál er alls ekki einfalt og er sett upp hérna ... mér finnst alveg nauðsynlegt að gleyma ekki að það eru fleiri hliðar á málinu heldur en bara sú sem kemur fram hér á blogginu og í fréttinni!

[Guðrún Jónsdóttir, 15.12.2007 kl. 17:55]

Enda skrifa ég orðrétt: Ég hef engar forsendur til að meta þetta einstaka mál.

Ég er að skrifa um hugsanlegt fordæmisgildi þessa dóms - nokkuð sem hvert einasta foreldri fatlaðs barns hlýtur að (mega) velta fyrir sér.