Mánudagslegur sunnudagur

Það er mánudagur í mér í dag.  Of margt ömurlegt í gangi til að þetta geti flokkast sem sunnudagur.

Veðrið er hundleiðinlegt en ég er að reyna að hemja neikvæðnina.  Unglingurinn minn er farinn að gera grín að mér. Í gær sagði hann: "Það eina sem er meira einkennandi við haustið en skólabyrjun, æfingapása í fótboltanum og vonda veðrið er þetta:  nöldrið í mömmu yfir veðrinu".

Mér leiðist að þurfa að nota alla laugardaga og alla sunnudaga í að læra.  En ég á ekki aðra kosti.  Þó ég hafi leyfi yfirmanns til að stunda nám með vinnunni er svo brjálað að gera að ég hef engan möguleika að læra í vinnunni. Ég get því sáralítið verið með ormagormunum mínum, sendi þann litla til frænda síns í næstum allan dag á meðan unglingurinn tiplaði á tánum í kringum mig og baðst velvirðingar á því að yrða á grimma, annars hugar móður sína. Skyldi annars vera fræðilegur möguleiki á því að ná aðferðafræðikúrs á framhaldsstigi í Háskóla eingöngu með því að lesa námsefnið (fyrirlestrarnir eru ekki teknir upp )? Og ekki langar mig að þvælast til Reykjavíkur í þessu veðurfari. Nei annars,  ekki nöldra yfir veðrinu. 

Allar myndirnar mínar frá þessu ári eru horfnar úr tölvunni og ég var ekki búin að senda þær í framköllun.  Allar myndirnar frá Kanarí, systkinamótinu í sumar, þjóðhátíðinni. Einu myndirnar sem eru eftir eru þær sem eru hér á bloggsíðunni.  Langar að skæla.

 

Mikið er lífið annars yndislegt.  Ég á þak yfir höfuðið og yndisleg börn.

Athugasemdir

[Sigga Gróa (IP-tala skráð) 23.9.2008 kl. 09:00]

Það er bara svona. Það þarf ekki að vera bara neikvætt við að skreppa suður í rigninguna? Ertu búin að sjá Mamma Mia? Kemur sólskini og brosi og jákvæðni í hvert hjarta. Láttu heyra í þér ef þú hefur áhuga.

Kv.

Sigga Gróa