Mér líður eins og.....

ég sé óhrein eða með gyðingastjörnu á arminum þegar ég les sumar moggabloggfærslurnar. Ég er mikið að velta því fyrir mér hvort ég hafi skrifað undir eitthvað afsal á réttindum til þátttöku í samfélaginu þegar ég flutti til Eyja. Ég man ekki eftir því. Ég stóð í þeirri trú að Vestmannaeyjar væru hluti af Íslandi og að mínir skattpeningar færu í sameiginlegan sjóð sem maður stundum fær eitthvað úr, oftar setur maður í.

En að fá framan í sig skolpgusur eins og komu frá samgönguráðuneytinu um daginn, að mínir skattpeningar séu minna virði en annarra landsmanna, við séum bara ekki með, það sé hægt að gefa í okkur skít þegar þeim sýnist.... ja það er ekki hægt að verða hissa þó almenningur grýti vesalingana þegar aðallinn gefur tóninn.

Sjálf fagna ég því ef hægt er að skúbba þessari gangnahugmynd út af borðinu næstu áratugina og að menn fari að einbeita sér að raunhæfari leiðum í samgöngubótum eins og Bakkafjöruhöfn og bættri Herjólfsleið.

En við eigum víst að sætta okkur við minna en ekkert.

„Álitamál hvort göng til Vestmannaeyja séu réttlætanleg"

Athugasemdir

[Jóhann P (IP-tala skráð) 24.7.2007 kl. 22:04]

Mæltu manna heilust. Því fyrr sem menn átta sig á því að það sé hægt að framkvæma og reka raunverulegar samgöngubætur eins og stærri Herjólf og gera höfn í Bakkafjöru fyrir margfalt minna fé heldur en göng til Eyja. Það á heldur enginn neitt í ríkissjóðnum en hann á að standa undir grunnþjónustu, almanna tryggingakerfi og samgöngubótum svo eitthvað sé nefnd. Auðvitað er það falleg hugmynd að geta keyrt til Vestmannaeyja en hvort sem að kostnaðurinn er 30 eða 80 miljarðar þá er það einfaldlega of stór hluti tekna ríkissjóðs að það sé hreinlega verjandi að ráðast í hana. Í samanburði kostuðu Hvalfjarðagöng 10 miljarða og stærstur hluti þess fjármagns kom ekki úr ríkissjóði.

[Birkir (IP-tala skráð) 24.7.2007 kl. 22:41]

Því miður er það ekki þannig Guðrún að allir landsmenn sitji við sama borð, hvorki í samgöngumálum né mörgum öðrum. Vissulega væri það gríðarlegur kostur ef hægt væri að aka til og frá Eyjum en því miður tel ég það ekki skynsamlega framkvæmd. Fólk sem býr á afskekktari svæðum landsbyggðarinnar færir ákveðnar fórnir og verður í raun og veru að sætta sig við það.  Því miður.

[Guðrún Jónsdóttir (IP-tala skráð) 24.7.2007 kl. 22:44]

Þú guðdómlega fallegi Þórir. Þegar ég flutti til Eyja var Herjólfur glænýr og það kostaði ekki hönd og fót að ferðast með honum. Og það þurfti ekki að panta far með honum með 6 vikna fyrirvara eða meira.  Þá voru líka 3 flugferðir á dag milli lands og Eyja.

Samgöngur til Eyja hafa því miður versnað síðastliðinn áratug. Það er staðreynd. Sem væri gott að fólk myndi kynna sér áður en það andskotast á internetinu.

[Guðrún Jónsdóttir (IP-tala skráð) 24.7.2007 kl. 22:47]

Birkir.

Já það er nákvæmlega það sem ég var að segja. Að ég tel göng vera algerlega óraunhæfan kost.

Það sem við flest viljum er að geta ferðast á skikkanlegum tíma milli lands og eyja, án þess að æla lungum og lifur og án þess að þurfa að panta með margra vikna fyrirvara.  Það myndi gerast með Bakkafjöruhöfn.

[Birkir (IP-tala skráð) 24.7.2007 kl. 23:13]

Ég tel Bakkafjöruhöfnina vel raunhæfan kost þó svo að ekki verði alltaf fært. Þannig er það nú víðar um landið að veðrið ræður ansi miklu um ferðir okkar og ekkert óeðlilegt að öðru hvoru standi þannig á sjó að höfnin lokist. En á móti kemur að möguleiki er á að bjóða upp á miklu tíðari ferðir og margfalda afköst í flutningi fólks og tækja. Við erum þá líklega sammála um það ;)

[Pálmi Freyr Óskarsson, 25.7.2007 kl. 05:37]

Heimsendaspár um göngin

Áform um Hvalfjarðargöng settu eðlilega mark sitt á þjóðmálaumræðuna þegar við blasti að ráðist yrði í framkvæmdir. Margir lýstu ánægju með að göng undir Hvalfjörð væru loksins í sjónmáli og hlökkuðu til að losna við að aka fyrir fjörð í öllum veðrum. Aðrir voru neikvæðir, höfðu jafnvel uppi gífuryrtar heimsendaspár. Nokkur dæmi skulu tilgreind úr safni tilvitnana í skrif og ummæli andstæðinga Hvalfjarðarganga.

Friðrik Hansen Guðmundsson í samtali við fréttamann Útvarps 1. febrúar 1996, eftir fund Verkfræðingafélagsins um Hvalfjarðargöng:

"Það liggur bara alveg fyrir eftir þennan fund að mínu mati að menn vita hreint og klárt ekkert hvað þeir eru að fara út í. Það verður ekki ljóst fyrr en menn fara að grafa og bora og sprengja þarna niðri. Þarna eru misgengissprungur, berggangar, þetta er allt saman vatnsleiðandi berglög sem þarna eru á ferðinni og ef menn lenda í þessum göngum þegar það er verið að sprengja niður á við, þar verða menn að vinna í vatni og sprengja í vatni með vatnið alltaf á sér og ef menn lenda í miklum lekavandamálum eins og í Vestfjarðagöngum, sem getur vel komið þarna upp, að þá sér maður fram á að menn gefist bara hreinlega upp."

Friðrik Hansen Guðmundsson í fréttum Stöðvar tvö 1. febrúar 1996:

"Það síðasta sem við þurfum á að halda sem stöndum í útflutningi á verkfræðiþekkingu er stórbrotið klúður á heimavelli og ef illa tekst upp í Hvalfjarðargöngunum þá mun það varpa skugga ótrúverðugleika yfir alla íslensku verkfræðistéttina."

Friðrik Hansen Guðmundsson í fréttum Sjónvarps 1. febrúar 1996:

"Ég er að benda á það að eftir þeirri reynslu sem menn hafa erlendis frá þá geta menn lent í hverju sem er þarna ofan í jarðgöngum. Menn eiga þar á hættu að lenda í miklum lekavandamálum eins og menn lentu í í Vestfjarðagöngum. Menn eiga þar á hættu að lenda í vandamálum vegna jarðskjálfta ef þarna á sér stað jarðskjálfti. Það er alveg óþekkt hvað gerist í slíkum göngum sem þessum í jarðskjálfta í þessu bergi sem við höfum hér. Við erum að horfa upp á möguleika á verulegum stórslysum ofan í þessum jarðgöngum ef að þarna á sér stað árekstur ofan í þessum djúpu jarðgöngum. Þarna getur átt sér stað bruni, þarna getur átt sér stað slys og bruni ofan í þessum jarðgöngum að þá geta menn lent þar í gríðarlegum slysum og eins og málin blasa við og standa við sérstakletga eftir þennan fund hér í dag þá hefur ekkert komið fram sem að annað en að styrkja mig í þeirri trú að þarna geta menn lent í stórbrotnu klúðri sem að bitnar síðan á okkur öllum sem búum í þessu landi."

Gunnlaugur Þórðarson, lögmaður, í Morgublaðsgrein 20. febrúar 1996:

"Gerð ganganna mun án efa kosta mannslíf."

"Mér er ekki kunnugt um neinn íslenskan verkfræðing, tæknifræðing né arkitekt, en þeir vera að standa ábyrgir fyrir gerðum sínum, sem fæst til að taka ábyrgð á eða jafnvel mæla með jarðgöngunum."

Gunnlaugur Þórðarson, lögmaður, í Morgunblaðsgrein 29. febrúar 1996:

"Í þessu máli, sem svo mörgum öðrum milli íslensku þjóðarinnar og norskra stjórnvalda, gildir gamla máltækið "frændur eru frændum verstir". Það er dapurlegt að hugsa til þess að það mun enn, á sinn hátt, rætast í jarðgöngunum undir Hvalfirði."

Magnús Sigurðsson skrifar í DV 23. febrúar 1996:

"Þeir sem ég hef heyrt ræða göngin telja þau beinlínis óðs manns æði og það skipti verulegu máli að þau verði ekki að veruleika."

Ágúst Sigurðsson skrifar í DV 29. febrúar 1996:

"Hér er rennt blint í sjóinn, í þeirra orða fyllstu merkingu, með gerð ganganna og þau eiga því miður eftir að verða stór og mikil martröð allrar þjóðarinnar á komandi árum. Mótmæli verða því að koma fram."

Jónas Kristjánsson í forystugrein í DV 27. febrúar 1996:

"Til marks um þýlyndi Íslendinga má hafa, að engin samtök grípa til varna gegn Hvalfjarðargöngum. Fólk tuðar gegn göngunum í hornum sínum, en notar ekki samtakamátt til að koma í veg fyrir, að göngin verði að einni helstu martröð þjóðarbúsins á næstu árum."

"Ef Íslendingar væru ekki þýlyndari en aðrar þjóðir, létu þeir ekki rugl af þessu tagi yfir sig ganga hljóðalaust. Stofnuð væru samtök til að gæta hagsmuna skattgreiðenda og vegfarenda til þess að berjast gegn því, að vandræðin yrðu meiri en þau eru þegar orðin."

"Stofna þarf virk almannasamtök til að vernda viðhald og framkvæmdir við veginn fyrir botn Hvalfjarðar og hindra frekari ábyrgð skattgreiðenda á göngunum."

Ólafur Sigurgeirsson á Þaravöllum í samtali við Tímann 24. febrúar 1996:

"Þessi göng eru eitt mesta umhverfisslys landsins og stórskaði fyrir okkur hér og alla landsmenn. Göngin eiga eftir að verða dragbítur á þjóðfélaginu í áratugi og komast sennilega aldrei í gagnið."

Gunnlaugur Þórðarson snýr við blaðinu

Gunnlaugur Þórðarson, hæstaréttarlögmaður, var í hópi þeirra sem hvað harkalegast gagnrýndu áform um Hvalfjarðargöng á opinberum vettvangi og vöruðu við að "anað yrði út í" þessar framkvæmdir. Hann skrifaði greinar í Morgunblaðið, 20. febrúar 1996 undir fyrirsögninni "Þjóðardoði" og 29. febrúar 1996 undir fyrirsögninni "Hvalfjarðargöngin, Smugan og Mozart".

Gunnlaugi snerist hugur svo um munaði og hann vitnaði síðar í tvígang í Morgunblaðinu um ágæti Hvalfjarðarganga. Þann 25. október 1997 skrifaði hann grein undir fyrirsögninni "Að skjátlast er mannlegt" og rakti hvernig undirmeðvitund sín hefði rumskað þegar fréttir bárust um glæsilegan árangur við gangagerðina:

"Gat það verið, að baráttugleðin í fyrrgreindum blaðagreinum hefði leitt mig á villigötur? Og lét þetta mig ekki í friði. Ég varð að skoða verkið með eigin augum."

Gunnlaugur fékk síðan leyfi til að skoða Hvalfjarðargöng í fylgd Hermanns Sigurðssonar, verkfræðings og þáverandi staðarstjóra Fossvirkis í Hvalfirði. Eftir þá heimsókn skrifaði Gunnlaugur Þórðarson m.a.:

"Heimsóknin í göngin sannfærði mig um , að þar væri unnið stórkostlegt mannvirki, sem yrði þjóðinni lyftistöng og væri vottur þess stórhugar, sem ríkja ætti með íslensku þjóðinni."

"Öryggistilfinningin þarna neðanjarðar var dásamleg. Manndómurinn í verkinu er þeim, sem að því standa, til sóma. Í samræmi við áðurnefnt spakmæli hlýt ég að leiðrétta orð mín og hlakka til að fara um Hvalfjarðargöngin fullfrágengin norður á Húsavík að rúmu ári. Til hamingju Ístak og Fossvirki!"

tekið af spolur.is

[Grétar Ómarsson, 26.7.2007 kl. 02:15]

Jédúdda mía Pálmi,  hættu þessu núna!! ég hef örugglega farið inn á rúmlega 10 blogg með sama kommentinu frá þér, mæli með að þú vitnir á bloggið þitt fyrir þá sem vilja lesa pistil þinn.

Guðrún, hann guðdómlega fallegi Þórir sem eitt sinn bjó í Eyjum á pínu erfitt þessa dagana, sennilega má rekja það til þess að hann kemst ekki á þjóðhátíð þetta árið.